23-letnia Nadia jest profesjonalną pływaczką u szczytu kariery. Podejmuje jednak kontrowersyjną decyzję o rezygnacji z zawodowego pływania. Chce to zrobić po igrzyskach olimpijskich. Jest zmęczona życiem złożonym głównie z poświęceń i ciągłego reżimu. Olimpiada ma być symboliczną kondensacją jej życia jako sportsmenki: poświęcenie
Intymny, subtelny, klimatyczny obraz tak zwanej drugiej strony medalu, ukazujący autentyczną cenę reżimu jaką pływacy/pływaczki muszą płacić, aby dojść na szczyt.
W filmie Pascala Plante nie zobaczycie sztampy, kroczącej wydeptaną wcześniej ścieżką, na zasadzie od zera do bohatera, nie będzie kliszy żywcem odbitej...